3:14-22
Enkele uitgangspunten om de Apocalyps te verklaren:
· Een profetisch boek toegevoegd aan de boeken van het OT om de Joden van de Eindtijd tot richtsnoer te zijn.
· De gebeurtenissen voltrekken zich voor een groot gedeelte in de 70e Jaarweek der Joden, wanneer YHWH Elohim de draad der geschiedenis in verband met zijn uitverkoren volk weer oppakt.
· De christelijke Gemeente bevindt zich dan niet meer op aarde omdat ze bij het begin van de 70e Week is weggerukt in de ‘Opname’.
Tekst
1 En schrijf aan de engel der gemeente in Sardis: Dit zegt hij die de zeven geesten Gods heeft en de zeven sterren: Ik ben bekend met je werken, dat je een naam hebt dat je zou leven, maar je bent dood.
2 Word wakker en versterk de overgebleven dingen die op het punt staan dood te gaan; want ik heb je werken niet vol bevonden voor het aangezicht van mijn God.
3 Bedenk daarom hoe je ontvangen hebt en hoorde en bewaar [het], en toon berouw. Mocht je niet ontwaken, dan zal ik komen als een dief, en je zult absoluut niet weten op wat voor uur ik over je zal komen.
3 Bedenk daarom hoe je ontvangen hebt en hoorde en bewaar [het], en toon berouw. Mocht je niet ontwaken, dan zal ik komen als een dief, en je zult absoluut niet weten op wat voor uur ik over je zal komen.
4 Maar je hebt in Sardis enkele namen die hun bovenklederen niet verontreinigden, en zij zullen met mij in witte gewaden rondwandelen, omdat zij het waardig zijn.
5 Hij die overwint zal op deze wijze met witte bovenklederen worden bekleed, en ik zal zijn naam geenszins uitwissen uit het boek des levens, maar ik zal zijn naam belijden ten overstaan van mijn Vader en zijn engelen.
6 Laat hij die oren heeft luisteren naar wat de geest tot de gemeenten zegt.
7 En schrijf aan de engel der gemeente in Filadelfia: Dit zegt de Heilige, de Waarachtige, hij die de sleutel van David heeft, die opent en niemand zal sluiten, en die sluit en niemand opent:
8 Ik ben bekend met je werken. Zie! Ik heb voor je aangezicht een geopende deur gegeven die niemand kan sluiten. Je hebt weinig kracht, maar je onderhield mijn woord en verloochende mijn naam niet.
9 Zie! Uit de synagoge van de Satan geef ik hen die van zichzelf zeggen Joden te zijn en het niet zijn, maar liegen. Zie! Ik zal maken dat zij zullen komen en voor je voeten hulde zullen brengen en erkennen dat ik je liefhad.
10 Omdat je het woord van mijn volharding bewaarde, zal ook ik jou bewaren uit het uur der beproeving dat gaat komen over heel de bewoonde wereld, om hen die op de aarde wonen op de proef te stellen.
11 Ik kom vlug. Houd vast wat je hebt opdat niemand je kroon neemt.
12 Hij die overwint, hem zal ik maken tot een pilaar in het tempelheiligdom van mijn God en hij zal er nooit meer uitgaan. En ik zal op hem schrijven de naam van mijn God en de naam van de stad van mijn God, het Nieuwe Jeruzalem dat vanaf mijn God neerdaalt uit de hemel, en de nieuwe naam van mij.
13 Laat hij die oren heeft luisteren naar wat de geest tot de gemeenten zegt.
14 En schrijf aan de engel der gemeente in Laodicea: Dit zegt de Amen, de Getuige die getrouw en waarachtig is, het begin van de schepping Gods.
15 Ik ben bekend met je werken dat je noch koud noch heet bent; was je maar koud of heet!
16 Zo dan, omdat je lauw bent en noch heet noch koud, ga ik je uit mijn mond spuwen.
17 Omdat je zegt "Ik ben rijk en ik heb me verrijkt en aan niets heb ik gebrek", terwijl het je ontgaat dat jij de ellendige en deerniswekkende en arme en blinde en naakte bent,
18 raad ik je aan bij mij goud te kopen dat in vuur gelouterd is, opdat je rijk moogt worden; ook witte bovenklederen opdat je je moogt kleden en de schande van je naaktheid niet openbaar wordt, en oogzalf om je ogen te bestrijken opdat je moogt zien.
19 Allen voor wie ik genegenheid koester wijs ik terecht en tuchtig ik; wees daarom ijverig en kom tot inkeer.
20 Zie! Ik sta aan de deur en ik klop; indien iemand mijn stem hoort en de deur opent, zal ik bij hem binnenkomen en met hem avondmaal houden en hij met mij.
21 Hem die overwint zal ik geven om met mij op mijn troon plaats te nemen, gelijk ook ik overwon en met mijn Vader plaats nam op zijn troon.
21 Hem die overwint zal ik geven om met mij op mijn troon plaats te nemen, gelijk ook ik overwon en met mijn Vader plaats nam op zijn troon.
22 Laat hij die oren heeft luisteren naar wat de geest tot de gemeenten zegt.
Exegese
1 και τω αγγελω της εν σαρδεσιν εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο εχων τα επτα πνευματα του θεου και τους επτααστερας οιδα σου τα εργα οτι ονομα εχεις οτι ζης και νεκρος ει
2 γινου γρηγορων και στηρισον τα λοιπα α εμελλον αποθανειν ου γαρ ευρηκα σου τα εργα πεπληρωμενα ενωπιοντου θεου μου
3 μνημονευε ουν πως ειληφας και ηκουσας και τηρει και μετανοησον εαν ουν μη γρηγορησης ηξω ως κλεπτης καιου μη γνως ποιαν ωραν ηξω επι σε
4 αλλα εχεις ολιγα ονοματα εν σαρδεσιν α ουκ εμολυναν τα ιματια αυτων και περιπατησουσιν μετ εμου εν λευκοιςοτι αξιοι εισιν
5 ο νικων ουτως περιβαλειται εν ιματιοις λευκοις και ου μη εξαλειψω το ονομα αυτου εκ της βιβλου της ζωης καιομολογησω το ονομα αυτου ενωπιον του πατρος μου και ενωπιον των αγγελων αυτου
En schrijf aan de engel der gemeente in Sardis: Dit zegt hij die de zeven geesten Gods heeft en de zeven sterren: Ik ben bekend met je werken, dat je een naam hebt dat je zou leven, maar je bent dood. Word wakker en versterk de overgebleven dingen die op het punt staan dood te gaan; want ik heb je werken niet vol bevonden voor het aangezicht van mijn God.
Bedenk daarom hoe je ontvangen hebt en hoorde en bewaar [het], en toon berouw. Mocht je niet ontwaken, dan zal ik komen als een dief, en je zult absoluut niet weten op wat voor uur ik over je zal komen.
Maar je hebt in Sardis enkele namen die hun bovenklederen niet verontreinigden, en zij zullen met mij in witte gewaden rondwandelen, omdat zij het waardig zijn. Hij die overwint zal op deze wijze met witte bovenklederen worden bekleed, en ik zal zijn naam geenszins uitwissen uit het boek des levens, maar ik zal zijn naam belijden ten overstaan van mijn Vader en zijn engelen. Laat hij die oren heeft luisteren naar wat de geest tot de gemeenten zegt.
Met de boodschap aan Thyatira is de themalijn afvalligheid van God met al haar ontaarding (Op 2:4, 20, 24) tot een climax gevoerd en daarmee in feite afgerond. De kaarten zijn geschud, om zo te zeggen. De slotconclusie komt overeen met Jr 8:5
Waarom is dit volk, Jeruzalem, ontrouw met een bestendige ontrouw? Zij hebben zich vastgeklampt aan bedriegerij; zij hebben geweigerd terug te keren.
Wat kan er nu nog verwacht worden? Ondermeer de vervulling van Zc 13:8, 9
En het zal geschieden in heel het land, is de uitspraak van YHWH: Twee delen daarin zullen afgesneden worden; zij geven de geest; maar het derde zal daarin overblijven. En ik zal het derde in het vuur brengen; en ik zal hen louteren zoals men zilver loutert, en hen toetsen zoals men goud toetst; het zal van zijn kant mijn naam aanroepen, en ik, van mijn kant, zal het antwoorden en zeggen: Het is mijn volk; en het zal zeggen: YHWH is mijn God.
Naar wij menen geven de laatste drie boodschappen tezamen een toelichting op en verklaring van dat Schriftdeel. Om die reden vormen zij een afzonderlijk geheel, waarbij de middelste – die aan de gemeente te Filadelfia – logischerwijs de belangrijkste is. We stellen namelijk vast dat in de vijfde en de zevende boodschap (Sardis en Laodicea) de toegesproken Joden zo goed als dood zijn (Op 3:1, 16), terwijl in de zesde (Filadelfia) zich kennelijk het derde deel bevindt, een godvruchtig Overblijfsel, dat tot redding wordt gebracht, maar wel door het vuur van beproeving en verdrukking heen (Op 3:10).
Ik ben bekend met je werken, dat je een naam hebt dat je zou leven, maar je bent dood…
In de oudheid was Sardis de hoofdstad van Lydië (in westelijk Klein-Azië) en daardoor één der grote steden van de vroege geschiedenis. Maar in de Romeinse periode leek het eerder een stad uit het verleden, "een stad des doods" en derhalve uitstekend geschikt om zinnebeeldig vooruit te verwijzen naar de geestelijk dode toestand van de meerderheid der Joden in de Eindtijd.
Eens beheerste Sardis de belangrijke handelsroute Oost-West. De nijverheid, de handel, de grote vruchtbaarheid van het omliggende land en de vervaardiging van wollen stoffen en tapijten droegen in hoge mate ertoe bij dat Sardis een welvarende en belangrijke stad werd. In 334 v.Chr. gaf de stad zich zonder verzet over aan Alexander de Grote.
Later kwam ze onder de heerschappij van Pergamum en daarna onder die van Rome. In 17 v.Chr. maakte een grote aardbeving Sardis bijna met de grond gelijk, maar de stad werd met de edelmoedige hulp van Rome weer opgebouwd.
Josephus weet te melden dat in de Eerste eeuw v.Chr. in Sardis een grote joodse gemeenschap was (De joodseoudheden, XIV, x, 24).
Tot de bekende ruïnes op de plaats waar ooit het oude Sardis lag, behoren de tempel van de Efezische Artemis (Cybele), een Romeins theater en stadion, en een oude synagoge.
Dit zegt hij die de zeven geesten Gods heeft en de zeven sterren…
De volle werkzaamheid van Gods geest staat de Mensenzoon ter beschikking om naar bevind van zaken met de gemeenten te handelen. Dat de zeven sterren opnieuw worden vermeld is een aanwijzing dat ook in deze tweede serie boodschappen het door engelvorsten uitgeoefende opzicht in beeld blijft. Michaël, de engelvorst van Israël, houdt hen grondig op de hoogte van de toestanden die binnen de gemeenten bestaan, wat moge blijken uit het feit dat hij dezeven sterren heeft. Kennelijk is het doel daarvan dat die engelvorsten degenen onder de Joden bijstaan die zich bereid tonen gehoor te geven aan leiding die uit de hemel afkomstig is (Ps 34:8).
Binnen de aardse, Joodse gemeenschap van de Eindtijd is daarnaast de vraag van toepassing:
Wie is de getrouwe Beheerder, die van inzicht blijk geeft, welke de Heer over zijn dienstpersoneel zal stellen om op tijd het graanrantsoen te geven? Gelukkig die slaaf welke zijn Heer bij zijn komst aldus bezig zal vinden. Ik zeg jullie naar waarheid: Over al zijn bezittingen zal hij hem stellen (Lk 12:42-44).
Uit het parallelle fragment in Mt 24:45-47 kan immers op grond van vers 3 in dat hoofdstuk afgeleid worden dat de vraag betrekking heeft op de tijd van Yeshua's paroesie, dus binnen de 70e Week voor Israël.
Alleen noemt hij de Beheerder daar consequent Slaaf [doulos in plaats van oikonomos].
In de herstelprofetieën van Jesaja wordt Israël als geheel de Knecht van YHWH genoemd [Ebed YHWH]. In het bijzonder vanaf hoofdstuk 40 wordt voortdurend in profetische taal melding gemaakt van het herstel van Israël en in samenhang daarmee van de aanstelling, of profetische benoeming, van de "Knecht van YHWH", dikwijls door God zelf aangeduid als "Mijn Knecht".
In de herstelprofetieën van Jesaja wordt Israël als geheel de Knecht van YHWH genoemd [Ebed YHWH]. In het bijzonder vanaf hoofdstuk 40 wordt voortdurend in profetische taal melding gemaakt van het herstel van Israël en in samenhang daarmee van de aanstelling, of profetische benoeming, van de "Knecht van YHWH", dikwijls door God zelf aangeduid als "Mijn Knecht".
Een bijzonderheid die de Knecht speciaal maakt, is het feit dat de Masjiach óók in die term wordt begrepen en dat zelfs in de eerste plaats, aangezien Yeshua door geboorte ook deel ging uitmaken van nationaal Israël, maar als hun Masjiach werd hij het meest prominente lid van die "Knecht"-natie. Het gevolg daarvan is dat in de Knechtprofetieën zowel naar het toekomstig optreden van het Overblijfsel als naar dat van Yeshua wordt verwezen. Bij sommige van die profetieën ligt de nadruk evenwel (nagenoeg) uitsluitend op de natie en bij andere (vrijwel) uitsluitend op de Masjiach.
Ik ben bekend met je werken, dat je een naam hebt dat je zou leven, maar je bent dood. Word wakker en versterk de overgebleven dingen die op het punt staan dood te gaan…
Ondanks hun geestelijk dode situatie, doet hij toch een beroep op hen om uit hun lethargie te ontwaken, tot bezinning te komen en berouwvol terug te denken hoe YHWH God destijds met hen als zijn uitverkoren volk begonnen is. Dat moet hen helpen niet langer halfslachtig te werk te gaan.
Zij kunnen voordeel trekken van zulke vermaningen als in Lk 21:34-36.
Slaat acht op jezelf, dat jullie harten nooit bezwaard worden in roes en dronkenschap en zorgen van het dagelijks leven, en die dag [van oordeel] plotseling over jullie komt als een strik. Want hij zal komen over allen die gezeten zijn op het oppervlak der gehele aarde. Blijft dan wakker, te allen tijde smekend dat jullie in staat mogen zijn te ontkomen aan al deze dingen die op het punt staan te geschieden, en te staan voor het aangezicht van de Mensenzoon.
Blijven zij weigerachtig, dan kunnen zij hun Masjiach en Heer nog slechts als voltrekker van het oordeel verwachten (Op 16:15; Mt 24:48-51).
Ook hier is daarom het beginsel van de twee groepen binnen de Joodse gemeenschap kenbaar. Tegenover hen die zo goed als dood zijn, staat een geringe Rest die het waard is om in de witte bovenklederen van overwinnaars getooid te worden. Hun namen staan in het boek des levens en zullen daaruit zeker niet verwijderd worden.
Vergelijk Ex 32:31-32; Ps 69:29; Dn 12:1; Ml 3:16.
De oprechten onder de Joden moet een en ander toch aanspreken; het gaat immers weer om zeer herkenbare zaken uit hun gewijde geschiedenis.
7 και τω αγγελω της εν φιλαδελφεια εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο αγιος ο αληθινος ο εχων την κλειν δαυιδ ο ανοιγων και ουδεις κλεισει και κλειων και ουδεις ανοιγει
8 οιδα σου τα εργα ιδου δεδωκα ενωπιον σου θυραν ηνεωγμενην ην ουδεις δυναται κλεισαι αυτην οτι μικρανεχεις δυναμιν και ετηρησας μου τον λογον και ουκ ηρνησω το ονομα μου
9 ιδου διδω εκ της συναγωγης του σατανα των λεγοντων εαυτους ιουδαιους ειναι και ουκ εισιν αλλα ψευδονταιιδου ποιησω αυτους ινα ηξουσιν και προσκυνησουσιν ενωπιον των ποδων σου και γνωσιν οτι εγω ηγαπησα σε
10 οτι ετηρησας τον λογον της υπομονης μου καγω σε τηρησω εκ της ωρας του πειρασμου της μελλουσηςερχεσθαι επι της οικουμενης ολης πειρασαι τους κατοικουντας επι της γης
12 ο νικων ποιησω αυτον στυλον εν τω ναω του θεου μου και εξω ου μη εξελθη ετι και γραψω επ αυτον το ονοματου θεου μου και το ονομα της πολεως του θεου μου της καινης ιερουσαλημ η καταβαινουσα εκ του ουρανου αποτου θεου μου και το ονομα μου το καινον
En schrijf aan de engel der gemeente in Filadelfia: Dit zegt de Heilige, de Waarachtige, hij die de sleutel van David heeft, die opent en niemand zal sluiten, en die sluit en niemand opent: Ik ben bekend met je werken. Zie! Ik heb voor je aangezicht een geopende deur gegeven die niemand kan sluiten.
Je hebt weinig kracht, maar je onderhield mijn woord en verloochende mijn naam niet. Zie! Uit de synagoge van de Satan geef ik hen die van zichzelf zeggen Joden te zijn en het niet zijn, maar liegen. Zie! Ik zal maken dat zij zullen komen en voor je voeten hulde zullen brengen en erkennen dat ik je liefhad.
Omdat je het woord van mijn volharding bewaarde, zal ook ik jou bewaren uit het uur der beproeving dat gaat komen over heel de bewoonde wereld, om hen die op de aarde wonen op de proef te stellen.
Ik kom vlug. Houd vast wat je hebt opdat niemand je kroon neemt. Hij die overwint, hem zal ik maken tot een pilaar in het tempelheiligdom van mijn God en hij zal er nooit meer uitgaan. En ik zal op hem schrijven de naam van mijn God en de naam van de stad van mijn God, het Nieuwe Jeruzalem dat vanaf mijn God neerdaalt uit de hemel, en de nieuwe naam van mij. Laat hij die oren heeft luisteren naar wat de geest tot de gemeenten zegt.
In deze boodschap, de zesde, wordt het in Zc 13:8-9 vermelde derde deel beschreven dat in het land zal worden overgelaten, maar dat - als het ware door vuur heen - gelouterd en getoetst zal worden. Het gaat om het volk dat zijn God kent en dat met diens hulp zal zegevieren; zijn volk dat door hem geantwoord zal worden wanneer ze zijn naam aanroepen (Dn 11:32-35; 12:10).
Hun bedrieglijke broeders die voor de Antichrist kiezen, die daarom geen ware Joden zijn in de zin van Rm 2:28-29, zullen moeten erkennen dat slechts zij in Gods gunst staan.
Masjiach Yeshua heeft hen lief en zal hen veilig door de Grote Verdrukking leiden. Ter wille van hen zullen de dagen van die Verdrukking verkort worden, want anders zou geen vlees gered worden (Op 7:14, 17; Mt 24:21-22).
De verdrukking die (vooral) over hén komt, heeft een speciaal doel: om de bewoners der aarde op de proef te stellen. In welke betekenis?
Op heel de bewoonde aarde [oikoumene] bevinden deze ware Joden zich. Hun wordt de taak toevertrouwd om in de Tweede helft van de 70e Jaarweek
- als de Twee getuigen, gehuld in zakkleding, 1260 dagen te profeteren, zoals in Op 11:3-6 zal worden aangekondigd,
- en ook Mt 24:14 te vervullen: Het goede nieuws van het [dan opgerichte] koninkrijk op heel de bewoonde aarde [oikoumene] te proclameren tot een getuigenis voor alle Heidenvolken.
Dát wordt bedoeld met de geopende deur voor hun aangezicht, een deur die niemand kan sluiten, ook al willen de antichristelijke vijanden dat nog zo graag!
Door hun prediking komen de mensen der natiën voor een beslissende uitdaging te staan: Zullen zij zich identificeren met dit volk van God waarop duidelijk zijn gunst rust? Zullen zij hen hulp bieden in hun verdrukkingen? (Mt 25:37-40).
De profeet Zacharia heeft al lang geleden voorzien dat een volledig aantal mensen uit de natiën dit inderdaad zal doen:
Het zal zijn in die dagen dat tien mannen uit alle talen der natiën zullen vastgrijpen, ja, zij zullen vastgrijpen de slip van het kleed van een man die een Jood is, en zeggen: Wij gaan met jullie mee, want wij hebben gehoord: God is met jullie (Zc 8:23).
Zie Openbaring 11, waarin aannemelijk wordt gemaakt dat met de twee fases van profeteren cq getuigen, globaal het Eliawerk, respectievelijk het Elisawerk in tegenbeeld vervuld zal worden. ≥ Elia- en Elisaperiode
Kijkend naar de inleiding van deze zesde boodschap valt het op dat Masjiach Yeshua zich introduceert als de Eljakim uit het profetische verslag van Js 22:15-25.
In een periode dat de dreiging van de "Assyriër" - een voorafbeelding van de toekomstige, antichristelijke wereldmacht, de 8e Koning - als een donkere wolk boven het koninkrijk Juda hing, zag Jesaja ver voorbij die tijd, naar de tegenbeelden die zich in de Dag van de Heer zouden ontvouwen:
God, YHWH der legerscharen, zei tegen mij: Ga binnen bij die beheerder, bij Sebna, die over het Huis gaat, en zeg: Wat hebt gij hier? En wie hebt gij hier, dat gij hier voor uzelf een graf hebt uitgehouwen? Hij was namelijk bezig om op een hoogte, in een rots, een grafstede voor zichzelf uit te houwen.
Zie! YHWH slingert u weg, zoals een sterke man slingert; stevig ingewikkeld, vast ineengerold als een bal, en Hij werpt u naar een uitgestrekt land. Dáár zult gij sterven, en daarheen zullen uw praalwagens gaan, gij schandvlek van het huis van uw Heer!
Wanneer ik u uit uw positie stoot en u beroof van uw functie, zal ik op die dag roepen mijn knecht Eljakim, de zoon van Hilkia. Ik zal hém met uw gewaad kleden en hem uw gordel ombinden; uw waardigheid draag ik aan hem over.
Hij zal als een vader zijn voor de inwoners van Jeruzalem en voor het Huis van Juda. Ik zal de sleutel van het Huis van David op zijn schouder leggen; wanneer hij opendoet, kan niemand sluiten, wanneer hij sluit, kan niemand openen.
Ik zal hem inslaan als een pin in een betrouwbare plaats; en hij zal een troon van heerlijkheid worden voor het Huis van zijn vader. Het hele gewicht van zijn familie, de nakomelingen en de zijtakken, zal aan hem hangen: al het kleine vaatwerk, de schalen en kruiken.
Op die dag – spreekt YHWH der legerscharen – zal de [andere] pin, ofschoon ingeslagen in een 'betrouwbare' plaats, losraken. Hij breekt af, valt, en de hele last die eraan hangt komt omlaag en gaat te gronde. Want YHWH heeft het gesproken.
In deze zesde boodschap identificeert de Zoon van God zich met Eljakim, die beheerder werd in de plaats van de aanmatigende Sebna. Daardoor werd Eljakim verhoogd, wat in overeenstemming is met de betekenis van zijn naam: God verheft.
De sleutel van het Huis van David die in de profetie aan Eljakim wordt toevertrouwd, met het recht om te openen zonder dat iemand sluit, en te sluiten zonder dat iemand opent, berust in de eerste plaats bij Yeshua. Maar zoals al eerder in de boodschappen duidelijk werd, deelt hij alle dingen met zijn getrouwen op aarde.
In het boek Jesaja wordt dat beginsel getoond in Js 49:1-6 waar zowel Israël als de Messias de Knecht van YHWHheten. Volgens dit beginsel is Masjiach Yeshua de voornaamste onder zijn volk, het eigenlijke Zelf van Israël.
Om die reden krijgen wij in deze boodschap antwoord op de vraag die Yeshua destijds zelf opwierp, toen hij sprak over het beheer van zijn getrouwe dienaren in de Eindtijd:
Wie is de getrouwe Beheerder, die van inzicht blijk geeft, welke de Heer over zijn dienstpersoneel zal stellen om op tijd het graanrantsoen te geven? Gelukkig die slaaf welke zijn Heer bij zijn komst aldus bezig zal vinden. Ik zeg jullie naar waarheid: Over al zijn bezittingen zal hij hem stellen.
Indien die slaaf echter in zijn hart zou zeggen: Mijn heer talmt te komen, en zou beginnen de knechten en de dienstmeisjes te mishandelen, te eten en ook te drinken en dronken te worden, [dan] zal de heer van die slaaf komen op een dag waarop hij het niet verwacht en op een uur dat hij niet kent, en hij zal hem ten strengste straffen en hem het lot der trouwelozen doen delen.(Lk 12:42-46).
Indien die slaaf echter in zijn hart zou zeggen: Mijn heer talmt te komen, en zou beginnen de knechten en de dienstmeisjes te mishandelen, te eten en ook te drinken en dronken te worden, [dan] zal de heer van die slaaf komen op een dag waarop hij het niet verwacht en op een uur dat hij niet kent, en hij zal hem ten strengste straffen en hem het lot der trouwelozen doen delen.(Lk 12:42-46).
De gelukkige knecht die door zijn Heer over heel zijn bezit zal worden aangesteld, is de tegenbeeldige "Eljakim". De knecht die zwaar wordt gestraft vervult het beeld van de ontrouwe, arrogante Sebna (Op 2:26; 3:21; 5:10; 20:6).
In Mt 24:45-51 tekende Jezus voor de tijd van zijn paroesie een zelfde patroon in verband met de getrouwe en verstandige slaaf enerzijds, en die boze slaaf anderzijds.
In het boek Hebreeën, dat eveneens gericht is op de joodse Rest van de Eindtijd, worden de bedienden aangemoedigd om zich, op hun beurt, gewillig te voegen naar de leiding van de getrouwe en verstandige Beheerder:
Blijft jullie leiders indachtig, zij die het woord Gods tot jullie spraken.
Volgt, terugblikkend op de uitkomst van hun levenswandel, het geloof na. Yeshua Masjiach [is] gisteren en heden dezelfde, en tot in de aeonen… Geeft gehoor aan jullie leiders en schikt je, want zij waken over jullie zielen als zij die rekenschap zullen afleggen, opdat zij dit met vreugde mogen doen en niet zuchtend, want dat is schadelijk voor jullie.
(Hb 13:7-8, 17)
Hij die overwint, hem zal ik maken tot een pilaar in het tempelheiligdom van mijn God en hij zal er nooit meer uitgaan. En ik zal op hem schrijven de naam van mijn God en de naam van de stad van mijn God, het Nieuwe Jeruzalem dat vanaf mijn God neerdaalt uit de hemel, en de nieuwe naam van mij…
Aldus worden nog andere, zeer grootse zegeningen aangekondigd welke door de Eljakim-beheerder in het vooruitzicht worden gesteld.
Uit Op 21:22 blijkt dat het Nieuwe Jeruzalem in feite een Tempelstad zal zijn. Omdat alle overwinnaars tot zuilen [of: pilaren] in die Tempelstad worden gemaakt, is dit weer een andere manier om aan te geven dat zij de blijvende koninklijke priesterschap op aarde zullen zijn. Vergelijk 1Kn 7:21.
Wanneer het zover is kan derhalve ook het voorhof dat buiten het tempelheiligdom is gemeten worden.
Zie Op 11:1-2 waar toegelicht wordt om welke reden aan het begin van de 70e Week dát deel van de nieuwe Tempelstad nog niet gemeten kan worden.
In Op 22:14 lezen we in dat verband dat zij de beschikkingsmacht krijgen op het geboomte des levens, en de Stad mogen binnengaan door de poorten.
Zie ook Op 21:12.
Voorts wordt in Op 14:1 getoond dat zij met het Lam op de Berg Sion [zullen] staan; met zijn naam en de naam van zijn Vader op hun voorhoofd geschreven; zinnebeeldig voor hun nieuwe waardigheid in relatie tot de Vader, YHWH God, en zijn Zoon, Yeshua Masjiach.
14 και τω αγγελω της εν λαοδικεια εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο αμην ο μαρτυς ο πιστος και αληθινος η αρχητης κτισεως του θεου
17 οτι λεγεις οτι πλουσιος ειμι και πεπλουτηκα και ουδεν χρειαν εχω και ουκ οιδας οτι συ ει ο ταλαιπωρος καιελεεινος και πτωχος και τυφλος και γυμνος
18 συμβουλευω σοι αγορασαι παρ εμου χρυσιον πεπυρωμενον εκ πυρος ινα πλουτησης και ιματια λευκα ιναπεριβαλη και μη φανερωθη η αισχυνη της γυμνοτητος σου και <κολλουριον> εγχρισαι τους οφθαλμους σου ιναβλεπης
20 ιδου εστηκα επι την θυραν και κρουω εαν τις ακουση της φωνης μου και ανοιξη την θυραν [και] εισελευσομαιπρος αυτον και δειπνησω μετ αυτου και αυτος μετ εμου
21 ο νικων δωσω αυτω καθισαι μετ εμου εν τω θρονω μου ως καγω ενικησα και εκαθισα μετα του πατρος μου εντω θρονω αυτου
En schrijf aan de engel der gemeente in Laodicea: Dit zegt de Amen, de Getuige die getrouw en waarachtig is, het begin van de schepping Gods. Ik ben bekend met je werken dat je noch koud noch heet bent. Was je maar koud of heet! Zo dan, omdat je lauw bent en noch heet noch koud, ga ik je uit mijn mond spuwen.
Omdat je zegt "Ik ben rijk en ik heb me verrijkt en aan niets heb ik gebrek", terwijl het je ontgaat dat jij de ellendige en deerniswekkende en arme en blinde en naakte bent, raad ik je aan bij mij goud te kopen dat in vuur gelouterd is, opdat je rijk moogt worden; ook witte bovenklederen opdat je je moogt kleden en de schande van je naaktheid niet openbaar wordt, en oogzalf om je ogen te bestrijken opdat je moogt zien.
Allen voor wie ik genegenheid koester wijs ik terecht en tuchtig ik; wees daarom ijverig en kom tot inkeer. Zie! Ik sta aan de deur en ik klop; indien iemand mijn stem hoort en de deur opent, zal ik bij hem binnenkomen en met hem avondmaal houden en hij met mij.
Hem die overwint zal ik geven om met mij op mijn troon plaats te nemen, gelijk ook ik overwon en met mijn Vader plaats nam op zijn troon. Laat hij die oren heeft luisteren naar wat de geest tot de gemeenten zegt.
Laodicea stond destijds in de gehele provincie Asia bekend om haar rijkdom, haar bloeiend zakenleven en florerende kleding-industrie. Ze was fameus wegens haar gewaden die uit fijne, zwarte schapenwol en zwart linnen werden vervaardigd.
Ook medisch had de stad een reputatie in verband met de verkoop van een welbekende oogzalf, reeds door Aristoteles het Phrygische poeder genoemd.
De stad had een beroemde markt en was vol van bank- en handelshuizen, waarin de Joodse gemeenschap een belangrijk aandeel had, zoals ook later in Europa het geldwezen in Joodse handen kwam.
De stad had wel een probleem met de watervoorziening, maar dat werd opgelost doordat uit ver weg gelegen hete bronnen water naar de stad werd aangevoerd via een aquaduct. Bij aankomst in de stad was dat water nog wel slechts lauw.
Te oordelen naar huidige, vergelijkbare toestanden, kunnen we gemakkelijk inzien dat zulke businessmensen eerder seculier dan geestelijk denken. En dat is ook in deze laatste, zevende boodschap het geval.
De Joodse gemeenschap zoals hier voorgesteld, lijdt aan een hooghartige zelfgenoegzaamheid waardoor op geestelijk gebied alle ijver en belangstelling verdwenen is.
Bijgevolg grijpt Yeshua alle dingen die voor hen materiële voorspoed inhouden aan om duidelijk te maken hoe belabberd hun situatie in geestelijk opzicht wel is.
Hoewel hun de kracht van geestelijke waarden totaal ontgaat, is hij toch zo vriendelijk hen raad te geven voordat hij hen uit zijn mond gaat spuwen vanwege de misselijk lauwe smaak die ze bij hem veroorzaken.
Wat een contrast met hemzelf! Als de Eerstgeborene van de hele Schepping en Gods volmaakte evenbeeld, treedt hij als een getuige voor zijn Vader op in zulk een getrouwheid en waarachtigheid dat YHWH, de onzichtbare God, in hem volmaakt wordt weerspiegeld voor het oog van mensen (Ks 1:15).
Getrouw maakt hij de gehele waarheid omtrent God, zijn Vader bekend; niets wordt achtergehouden.
Ook kan men op wat hij spreekt volmondig amen zeggen. Met elke uitspraak die voor mensen van het grootste gewicht is, kan men zonder aarzelen instemmen. Hij is degene die zijn zegel drukt op elke waarheid en volmaaktheid.
Wat een tegenstelling met die Joodse gemeenschap. Terwijl zij menen dat zij van niemand ook maar iets nodig hebben, zegt hun Masjiach tegen hen: "Het ontgaat jullie geheel en al dat juist jullie de ellendige, deerniswekkende, de arme, blinde en naakte zijt".
Zo staat het letterlijk in het Grieks, met het lidwoord.
In die constatering ligt een belangrijke, fundamentele waarheid opgesloten. In hun zelfgenoegzaamheid, in hun tevredenheid over wat zij allemaal bereikt hebben, ontgaat het hun volkomen dat juist zij binnen de ontwikkeling die van God afvoert, die van hem wegleidt, het verst zijn gekomen.
Die ontwikkeling begon in de tuin van Eden, toen het eerste mensenpaar at van de vrucht der ontwikkeling, van de boom der kennis van goed en kwaad. Die daad, het opeisen van de eigen onafhankelijkheid, veroorzaakte een breuk tussen de mensheid en haar God. Ze raakte 'los van God' en ontwikkelde zich voortaan onafhankelijk van zijn volmaakte leiding. Aangezien de mens naar Gods beeld was geschapen, bezat hij in potentie grote mogelijkheden, en het is gebleken dat de mens er – bijna instinctief – op uit is die mogelijkheden tot het uiterste te benutten door tot steeds grotere (eigen) prestaties te komen.
Vanuit Gods standpunt bezien was dat echter een desastreuze weg. Bijgevolg zag hij zich genoodzaakt om enkele malen krachtig in te grijpen om de mens in zijn waanzinnig handelen te beteugelen (Pr 9:3).
Dat beteugelen van de mens begon eigenlijk al direct na de Val, doordat God de mens buiten de Hof plaatste in een stervende toestand, de weg naar de boom des levens afschermend.
De tweede grote ingreep kwam in de dagen van Noach, toen hij een geweldige Vloed over een wereld van goddeloze mensen bracht (2Pt 2:5) en de levensduur van de wereldbevolking, de nakomelingen van Sem, Cham en Jafethdrastisch verlaagde.
Maar al vlug, ongeveer 170 jaar na die catastrofe, greep hij opnieuw in door de taal van de ambitieuze bouwers van de toren te Babel te verwarren. Merk Gods motivatie op. Die opstandige mensen onder aanvoering van Nimrod hadden gezegd: "Komaan! Laten wij een stad voor ons bouwen en ook een toren waarvan de top tot in de hemel reikt, en laten wij ons een beroemde naam maken, opdat wij niet over de gehele oppervlakte der aarde worden verstrooid".
Maar God zag in dat dit geen ongevaarlijk project was:
Toen daalde YHWH neer om de stad en de toren die de mensenzonen hadden gebouwd, te zien. Daarna zei YHWH: "Zie! Zij zijn één volk en er is één taal voor hen allen, en dit beginnen zij te doen. Wel, nu zal niets van wat zij wellicht van plan zijn te doen, onbereikbaar voor hen zijn. Kom dan! Laten wij afdalen en daar hun taal verwarren, opdat zij niet naar elkaars taal luisteren".
Bijgevolg verstrooide YHWH hen vandaar over de gehele oppervlakte der aarde, en geleidelijk staakten zij de bouw van de stad. Daarom werd haar naam Babel genoemd, omdat YHWH daar de taal van de gehele aarde had verward, en vandaar had YHWH hen over de gehele oppervlakte der aarde verstrooid.
(Gn 11:4-9)
De etnische groepen die door dit optreden tot bestaan kwamen, werd een grote mate van vrij handelen toegestaan. God was niet langer hun Soevereine Regeerder (Lk 4:5-6; Dn 4:13-17).
Hij gaf hun de gelegenheid hun eigen onafhankelijke, politieke weg te gaan, zodat de apostel Paulus rond het jaar 47-48 AD kon zeggen: In de voorbijgegane geslachten heeft hij alle Heidenvolken toegestaan hun eigen wegen te bewandelen, ofschoon hij toch niet heeft nagelaten getuigenis van zichzelf te geven (Hn 14:16-17).
Haar instinctieve geneigdheid volgend, heeft de mensheid (uiteraard) niet stilgezeten, maar haar prestatiedwang botgevierd. En iedereen kan zien dat dit in de huidige tijd tot een fenomenale ontwikkeling heeft geleid. Nog nooit is de mens in zijn ontwikkeling van God vandaan, zo ver gekomen. En er kan gerust gesteld worden dat knappe Joodse kopstukken daarin geen onbelangrijk aandeel hebben gehad.
Voor "Laodicea" blijkbaar iets om trots op te zijn.
Maar de ware joodse Masjiach zegt iets anders tot hen: "Gij, zijn uitverkoren volk, hebt je begunstigde status volledig verkeerd benut. Onder allen ben juist jij de ellendige, deerniswekkende, de arme, blinde en naakte.
In zijn voornemen is het altijd Gods plan geweest de ontwikkeling die van hem vandaan voert, tot een uiterste punt te laten komen en die dan om te buigen in een weg naar hem terug. In zijn volk Israël heeft hij dat voornemen al eens op typologische wijze opgevoerd, door dat volk uit Egypte, de toenmalige wereldmacht en het land onder de Farao's, het gebied der ontwikkeling, weg te voeren en tot Zichzelf te leiden, met de ultieme bedoeling die uitverkoren natie in een toestand van Rust te brengen (Ex 19:4; Dt 12:4-10).
Uit Hb 4:1-11 kan geconcludeerd worden dat ook Kanaän, het Beloofde Land van de Rust, typologisch was en nog niet de echte Rust.
De ombuiging en bijgevolg de weg terug tot God kon pas komen met de verschijning van de Masjiach. Met het tot bestaan komen van de christelijke Gemeente is dat proces in gang gezet:
Die zelf onze zonden in zijn lichaam op het hout omhoog droeg, opdat wij, van de zonden ontlast, voor de gerechtigheid zouden leven: "Door zijn striem[en] werden jullie genezen". Want jullie waren als schapen verdwaald, maar nu keerden jullie je naar de herder en opziener van jullie zielen.
(1Pt 2:24-25).
In de Dag van de Heer, waarin YHWH God zich – met het aanbreken van de 70e Jaarweek - weer exclusief met zijn naamvolk bezighoudt, komt ook het moment dat de rampzalige weg van Israël en de natiën van de wereld definitief wordt omgebogen tot de weg terug naar God.
De boodschap aan Laodicea is daarom terecht de zevende en laatste in de serie, en de vraag is: Hoe zal dan de situatie zijn voor die Joden in de wereld die overeenkomen met de gemeente van Laodicea?
Welnu, ook zij worden aangemoedigd, als zij tenminste nog oren hebben om te horen, om te luisteren naar wat de geest tot de gemeenten zegt, en te overwinnen.
En hier krijgen wij dan wellicht de volle betekenis van die terugkerende frase. Overwinnen houdt ten diepste in: de wereld met zijn ontwikkeling in de verkeerde richting overwinnen, precies zoals Yeshua zelf heeft gedaan (vers 21); Jh 16:33).
Van overwinnen kan alleen sprake zijn wanneer men volledig gaat steunen op de verdienste van Masjiach Yeshua, doordat men gunstig reageert op het feit dat God je trekt (Jh 6:44, 65).
Vandaar:
• ook witte bovenklederen om naaktheid aan het oog te onttrekken: ware heiligheid door vergeving van zonden krachtens het bloed van het Lam (Op 7:14; 12:11; Dn 12:10);
• en ook oogzalf om geestelijk goed te kunnen onderscheiden: begrip van het profetische woord verkrijgen; de samenhang in Gods voornemen duidelijk inzien (Js 1:18; Ps 19:9).
Het is een kwestie van de Masjiach, die klopt, persoonlijk bij zich binnen te laten; hem thuis bij zich ontvangen en met hem een geestelijk (avond)maal genieten, daarbij erkennend dat hij gerechtigd is om degene voor wie hij broederlijke genegenheid koestert, terecht te wijzen en streng te onderrichten.
Hem die overwint zal ik geven om met mij op mijn troon plaats te nemen, gelijk ook ik overwon en met mijn Vader plaats nam op zijn troon…
Als overwinnaar plaats nemen op zijn troon brengt dezelfde waarheid onder woorden als Op 2:26-28 en 3:11-12, namelijk de Millenniumheerschappij van de Masjiach op aarde vertegenwoordigen als een koninklijke priesterschap.
Merk op dat hier sprake is van twee tronen:
(1) Allereerst de troon van God die betrekking heeft op universele heerschappij (Ps 103:19).
In 33 AD nam Yeshua mede plaats op die troon met zijn Vader. Ná zijn opstanding, maar vóór zijn hemelvaart, kondigde hij die nieuwe situatie reeds aan:
Alle macht in hemel en op aarde werd mij gegeven (Mt 28:18).
In Ks 1:13 zou de apostel Paulus die heerschappij omschrijven als het koninkrijk van de Zoon van zijn liefde.
In dat koninkrijk zijn ook christenen overgezet, een koninkrijk dat verschilt van het koninkrijk voor Israël (Hn 1:6).
(2) De troon die specifiek de Masjiach zal toebehoren op grond van het Verbond dat God sloot met zijn voorvader David (2Sm 7:18-29).
Die troon heeft betrekking op het koninkrijk voor Israël, waarvan mettertijd, bij het blazen op de 7e trompet, zal worden verkondigd: Het koninkrijk der wereld werd van onze Heer en van zijn Masjiach, en hij zal als koning regeren tot in alle eeuwigheid (Op 11:15).
Daarmee wordt ook de aankondiging die Gabriël aan Maria deed vervuld:
Deze zal groot zijn en Zoon des Allerhoogsten worden genoemd, en de Heer God zal hem de troon van zijn vader David geven, en hij zal als koning over het huis van Jakob regeren tot in eeuwigheid, en aan zijn koninkrijk zal geen einde zijn (Lk 1:32-33).
Aan de overwinnaars wordt hier (in vers 21) toegezegd dat zij – op aarde – met hun Messias zullen delen in die heerschappij. In Op 14:1 zullen we hen daarom, niet geheel onverwacht, met het Lam op de berg Sion zien 'staan'.
-.-.-.-
Geen opmerkingen:
Een reactie posten